Ο Παναθηναϊκός συνεχίζοντας την παράδοση που δημιούργησε με τις εκπλήξεις γνωστων προσωπικοτήτων του μπασκετ από την Αμερική, αποφάσισε να φέρει μετά την έλευση του Hall of Famer Rick Pitino τον Jimmer Fredette.
Πιστεύω πως ήταν ηλίου φαεινότερο από τον τρόπο που είχε κινηθεί ο Παναθηναϊκός προτού κλείσει τον Αμερικανό σταρ, πως θα γινόταν μία τουλάχιστον μεγάλη μεταγραφή . Πολλοί ελπίζαμε σε δύο, γκαρντ και σέντερ, αλλά αυτό είναι μια άλλη -μεγάλη- συζήτηση.
Προτού λοιπόν ξεκινήσω, να διευκρινίσω πως αποφυγή παρεξηγήσεων, πως πρόθεσή μου δεν είναι να γκρινιάξω (sic), αλλά να καταθέσω τον προβληματισμό μου και τις σκέψεις μου όσον αφορά στην επιλογή του Jimmer Fredette. Όπως αντιλαμβάνεστε με το που έπεσε στο τραπέζι το όνομα του Jimmer μεταξύ των 8 αυτού του site όπως πάντα σχεδόν, υπήρξαν πολλές απόψεις και αμέσως δημιουργήθηκαν δύο στρατόπεδα. Ας πούμε το ένα οι σκεπτικοί όσον αφορά την επιλογή, και το άλλο οι οπτιμιστές. Τα ερωτήματα που τέθηκαν ήταν πολλά. Ας δούμε μερικά.
– Καταρχάς το βασικό ερώτημα είναι ποιός Fredette θα έρθει στην Ελλάδα; Ο παίκτης που ήταν στο κολέγιο; Ο παίκτης που εμφανίστηκε στο NBA την περίοδο 2011-2015; Ο παίκτης που εμφανίστηκε στην Κίνα την περίοδο 2016-2018; Ή ο παίκτης που εμφανίστηκε την περυσινή σεζόν πάλι στο ΝΒΑ; (Hint: Ήδη χωρίσαμε την καριέρα του Jimmer σε περιόδους για να την δούμε στη συνέχεια)
– Το 2ο ερώτημα που προκύπτει με αυτή την επιλογή αφορά στην προσαρμογή του παίκτη στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Οι δύο καλύτερες περίοδοι του Jimmer ήταν η περίοδος του κολεγίου και η περίοδος της Κίνας. Υπάρχουν όμως και δύο βασικές ιδιαιτερότητες για αυτές τις περιόδους. Το κολέγιο ήταν πριν περίπου δέκα χρόνια και με αντιπάλους οι περισσότεροι εκ των οποίων πολύ πιθανό πλέον να δουλεύουν ως λογιστές ή σε κάποια τράπεζα ή οτιδήποτε άλλο, και η ιδιαιτερότητα της Κίνας όπου οι άμυνες είναι αρκετά έως πολύ πιο χαλαρές σε σχέση με τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
– Ένα 3ο ερώτημα έχει να κάνει με το mental toughness του παίκτη και το κατά πόσο ο παίκτης θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις και την πίεση, που ούτως ή άλλως υπάρχουν σε ένα κλαμπ όπως ο Παναθηναϊκός και ειδικά από ένα παίκτη ιδιαίτερα ακριβοπληρωμένο (για τα δεδομένα του μπάτζετ της ομάδας πάντα).
Ας γνωρίσουμε όμως λίγο τον Jimmer μέσα από την καριέρα του.
Ο Fredette έγινε draft στην 10η θέση το 2011. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε πως το νο. 1 ήταν ο Kyrie Irving, το νο. 9 ο Kemba Walker, το νο. 11 ο Klay Thompson, το νο. 15 ο Kawhi Leonard. Τα scouting reports που συνόδευαν τον παίκτη υπήρξαν αποθεωτικά δεδομένων αυτά που είχε πετύχει στο κολέγιο. Οι χρονιές είχαν ως εξής:
2007-2008
Τη χρονιά 2007-2008 σε 38 παιχνίδια είχε κατά μ.ο. σε 18.5 λεπτά συμμετοχής, 7.0 πόντους, 1.7 ασίστ, και 1.1 ριμπάουντ/αγώνα.
2008-2009
Τη χρονιά 2008-2009 σε 33 παιχνίδια είχε κατά μ.ο. σε 33 λεπτά συμμετοχής, 16.2 πόντους, 4,1 ασίστ και 3,0 ριμπάουντ/αγώνα. Το δε ποσοστό του στα τρίποντα ανήλθε σε 38,2% σε 52 προσπάθειες
2009-2010
Τη χρονιά 2009-2010 σε 34 παιχνίδια είχε κατά μ.ο. σε 31,1 λεπτά συμμετοχής, 22,1 πόντους, 4,7 ασίστ και 3,1 ριμπάουντ/αγώνα.
2010-2011
Τη χρονιά 2010-2011 σε 37 παιχνίδια είχε κατά μ.ο. σε 35,8 λεπτά συμμετοχής, 28,9 πόντους, 4,3 ασίστ και 3,4 ριμπάουντ/αγώνα.
Η χρονιά αυτή ειδικά περιλάμβανε και πολλές ατομικές διακρίσεις όπως η ανακήρυξή του σε national player of the year. Όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε υπήρχε φρενίτιδα εξ’ ου και η διάσημη Jimmermania.
H συνέχεια δυστυχώς στο επίπεδο των κορυφαίων του κόσμου δεν υπήρξε ανάλογη.
NBA (2011-2016 & 2018-2019)
Σε 241 παιχνίδια είχε κατα μ.ο. σε 13,3 λεπτά συμμετοχής 6 πόντους, 1,4 ασίστ, με 37,2% στο τρίποντο.
Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους. Η παρουσία του Jimmer στον μαγικό κόσμο του NBA δεν δικαίωσε τις προσδοκίες ούτε στο ελάχιστο. Δυστυχώς ούτε την πρώτη φορά ούτε και στη δεύτερη προσπάθεια μετά την επανεκίννηση που έκανε στην Κίνα.
Εδώ λοιπόν αντιστοιχεί το ερώτημα περί mental toughness διότι η σκληρή πραγματικότητα απέδειξε πως στον, καθόλου εύκολο βέβαια, κόσμο του NBA ο Jimmer απέτυχε. Αυτό φυσικά δεν αποτελεί και κανόνα πως θα αποτύχει και στα δικά μας μέρη. Εγείρει όμως σίγουρα ανησυχία.
Ο Jimmer στη συνέχεια αποφασίζει να δοκιμάσει την τύχη του-αναγέννησή του, με το αζημίωτο φυσικά, εκτός των τειχών των Η.Π.Α και συγκεκριμένα στην Κίνα. Και πράγματι οι συνθήκες δεν θα μπορούσαν να είναι ευνοϊκότερες.
CBA (2016-2018)
Συνοπτικά στις δύο του σεζόν στην Κίνα τα νούμερά του επέστρεψαν σε κολεγιακά επίπεδα. Και καλύτερα κιόλας. Σε 41 παιχνίδια κάθε χρονιά σε 40 λεπτά συμμετοχών κατά μ.ο. ανά παιχνίδι είχε περίπου 37 πόντους μ.ο. με 5 ασίστ και 40% στο τρίποντο.
Αν δεν έχεις παρακολουθήσει καθόλου το τί συμβαίνει στην Κίνα και μείνεις μόνο στα νούμερα προφανώς θα μείνεις με το στόμα ανοιχτό. Ας δούμε λίγο όμως τί έκανε και ένας γνωστός μας στην Κίνα, ο Μάρκους Ντένμον.
O Ντένμον λοιπόν σε 34 παιχνίδια είχε σε 38,3 λεπτά συμμετοχών κατά μ.ο. ανά παιχνίδι 33,5 πόντους μ.ο. και 42,5% στο τρίποντο. Στην παρουσία του στην ευρωλίγκα φυσικά δεν τον έλεγες και φονιά.
Μετά λοιπόν από δύο χρόνια σίγουρα επιτυχημένης παρουσίας στην Κίνα ο παίκτης παίρνει την απόφαση να ξαναδοκιμάσει την τύχη του στον μαγικό κόσμο του NBA αρπάζοντας την ευκαιρία που του έδωσαν στο Φοίνιξ. Δυστυχώς και αυτή η απόπειρα ήταν απογοητευτική. Ας δούμε όμως τι γράφτηκε στην Αμερική στο summer recap των Phoenix Suns για τον Jimmer.
”The Suns had one ugly season and as the finish line approached, the injuries piled up and the need for a guard stayed ever present, they decided to take a chance. It was perfect timing, let us be honest, as a stud from March Madness past was signed during March Madness present.
Many fans got really excited as they wanted to see how he’d developed and thought for sure he’d bring some exciting offense to the valley at the very least with nothing really left to play for this season at the time. Many people just had one thought and that was to unleash Jimmer time. He could not have really asked for a better opportunity so the ball was in his hands.
He only played 4 minutes in his debut and he missed his only shot. However, no one thought much of it as he needed time to adjust his body clock, learn the playbook and find his role. No problem. His second game was in Utah, home of BYU, in front of his “hometown” fans who were very much cheering him on. It should have been the story line of a good game for him. However, he only made 1 of his 10 shots, missed all 5 treys and scored just 6 points. He also “robbed” Devin Booker of the chance to get to 60 points.
The rest of the season did not really get any better as he finished with a total of 22 points on 29 shots, only made 27 percent of his field goal attempts and did not make a single three on 13 tries.
For those that were excited to watch Jimmer, you were left with a bad taste in your mouth.
He failed you. He failed us. This was not what we, as fans, were hoping for and no one else can really be blamed but him»
(Το πλήρες άρθρο μπορείτε να το βρείτε στη διεύθυνση: https://valleyofthesuns.com/2019/04/17/phoenix-suns-2018-19-season-recap-jimmer-fredette/ )
Τον προηγούμενο μήνα ο Jimmer αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στο Summer League παίζοντας με την ομάδα των Warriors. Στις Η.Π.Α αυτή η επιλογή θα μπορούσαμε να πούμε κομψά πως χλευάστηκε αλλά οκ αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό. Μετά από 2 παιχνίδια ο Jimmer εγκατέλειψε το summer league και η συνέχεια είναι γνωστή, Ευρώπη και Παναθηναϊκός.
– Ένα τελευταίο ερώτημα που προκύπτει έχει να κάνει με το ρόλο του Jimmer. Ο παίκτης στις χρονιές που έκανε τα νούμερά του, είχε την μπάλα στα χέρια. Και την είχε πολύ. Υπάρχει η δυνατότητα στον Παναθηναϊκό του Νικ Καλάθη, να πάρει ο Jimmer τις προσπάθειες που χρειάζεται ώστε να πετύχει; Ή θα δούμε ένα ρόλο KC Rivers με τον παίκτη να τρέχει πίσω από τα σκριν για να πάρει μπάλα και να σουτάρει; Να σημειώσουμε πως ήδη ο Παναθηναϊκός έχει άλλους δύο παίκτες (Καλάθης, Ράις) οι οποίοι επίσης θέλουν τη μπάλα στα χέρια δεδομένου ότι ως off ball δεν μπορούν να αποδώσουν. Οι απαντήσεις προφανώς θα δοθούν στο παρκέ και από τον κόουτς Πεδουλάκη.
Για να συνοψίσουμε, είναι γεγονός πως έχουμε να κάνουμε με μία ιδιάζουσα περίπτωση παίκτη. Έναν παίκτη ο οποίος θεωρητικά πάντα μιλώντας, στα «εύκολα» αποδείχτηκε «φονιάς» και σκόρερ ολκής ενώ στα «δύσκολα» απέτυχε ή αν θέλετε λύγισε.Άρα μιλάμε για ένα στοίχημα υψηλού κόστους, υψηλού ρίσκου, αλλά και υψηλής απόδοσης αν βγει.
Η πεποίθησή μου είναι πως ο Παναθηναϊκός στο φετινό μεταγραφικό παζάρι έπρεπε να κινηθεί πιο safe στην ακριβή του μεταγραφή δεδομένου πως οι υπόλοιπες μεταγραφές που έγιναν είναι ήδη στοιχήματα για διαφορετικούς λόγους η καθεμία. Στοιχήματα όμως χαμηλού κόστους.
Όπως λέω και στα υπόλοιπα 7 φιλαράκια μου εδώ στο site μακάρι να δικαιωθεί η διοίκηση και όλες οι ενστάσεις να πάνε περίπατο και το επίπεδο του Jimmer να είναι όντως too much και για τα εδώ δεδομένα. Πιστέψτε με θα είμαι από αυτούς που θα χαρώ διπλά.
Καλή σεζόν με υγεία να έχουμε και τα υπόλοιπα στο παρκέ.