Τις τελευταίες μέρες έπαιξαν πολύ οι δηλώσεις που έκανε ο θρύλος του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, Dino Radja, ασκώντας σκληρή κριτική τόσο στον back to back MVP Γιάννη Αντετοκούνμπο, όσο και στον MVP του 2017 Russell Westbrook.
Πάμε να δούμε τί δήλωσε για τους δύο all-star αθλητές.
“Δεν παίζουν άμυνα στο NBA και όταν ο Γιάννης έρχεται στην Ευρώπη, έχει απέναντι του πέντε παίχτες που ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Δεν του αφήνουν διαδρόμους και δεν τον αφήνουν να πάρει επιθετικό ριμπάουντ. Έτσι τον είχαμε αντιμετωπίσει πιο παλιά στην Κροατία στα προκριματικά των Ολυμπιακών Αγώνων. Βάλτε τον Westbrook στην Barcelona ή την CSKA και πείτε του να πάρει την Ευρωλίγκα. Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση να τα καταφέρει.”
Οι δύο δηλώσεις αυτές πραγματικά μου θυμίζουν κάτι θείους που κάθονται στο καφενείο του χωριού και που συνεχώς προσπαθούν να νουθετήσουν τους νέους, λέγοντας τους πως αυτοί στην ηλικία τους δεν άφηναν γκόμενα για γκόμενα, πως δούλευαν 18 ώρες το 24ωρο κλπ.
Προφανώς αυτά που ανέφερε ο Dino δεν μπορούν να ευσταθούν και πραγματικά τα θεωρώ αστεία.
Ο Γιάννης αν ερχόταν ποτέ στην Ευρώπη (μακάρι να κάτσει για πάντα στο NBA το παιδί), θα μπορούσε να κατεδαφίζει την μια ευρωπαϊκή μπασκέτα πίσω από την άλλη.
Το επιχείρημα ότι “στο NBA δεν παίζουν πλέον άμυνα” δεν ευσταθεί διότι ο λόγος που ο Γιάννης δεν έχει καταφέρει ακόμη να φτάσει στους Τελικούς είναι ακριβώς οι πολύ σκληρές και πανέξυπνες άμυνες που έχει βρεθεί αντιμέτωπος σε καταστάσεις play-off τα τελευταία τρία χρόνια απέναντι σε ομάδες όπως οι Celtics, οι Raptors και οι Heat.
Βέβαια αυτές οι ομάδες εκτός ότι είχαν μελετήσει στο 100% το παιχνίδι των Bucks (υπάρχουν εργαζόμενοι στο staff κάθε κλαμπ που ασχολούνται αποκλειστικά με τις προσαρμογές στην άμυνα από παιχνίδι σε παιχνίδι), είχαν και τα κορμιά για να ρίξουν πάνω στον Έλληνα MVP, ώστε να του κάνουν την ζωή δύσκολη κάθε φορά που προσπαθούσε να επιτεθεί στο καλάθι, να μην πάρει καλές θέσεις στο post και γενικά να πέφτει πάνω σε “τοίχο” κάθε φορά που προσπαθούσε να πετύχει καλάθια κοντά στο ζωγραφιστό.
Απέναντι στον Γιάννη βρέθηκαν αθλητές όπως ο Al Horford, ο Marc Gasol, o Serge Ibaka, o Jae Crowder, o Jimmy Butler και ο Bam Adebayo.
Δηλαδή μπασκετμπολίστες με υψηλό αμυντικό φίλτρο, με πολύ δυνατούς κορμούς, με αθλητικότητα, με μέγεθος και με πολύ μακριά και δυνατά άκρα.
Αν ο Radja πιστεύει πως θα ερχόταν ο Γιάννης στην Ευρώπη και θα μπορούσε μια οποιαδήποτε ομάδα να τον σταματήσει γεμίζοντας απλά την ρακέτα της με παίχτες κάνει λάθος.
Χρειάζονται όλα τα χαρακτηριστικά που ανέφερα παραπάνω για να μπορέσει να αντιμετωπιστεί ο Γιάννης κοντά στην ρακέτα και αυτή την στιγμή δεν υπάρχουν τόσοι συσσωρευμένοι καλοί αθλητές με μέγεθος, γρήγορα πόδια, δυνατό κορμό και υψηλό αμυντικό IQ για να αντιμετωπίσουν τόσο τα φυσικά προσόντα του Γιάννη, όσο και την ικανότητα του να παίζει με την μπάλα στα χέρια παρά του ύψος του.
Εκτός αν πιστεύουμε ότι ο Adebayo και ο Buttler είναι ίδιου επιπέδου αμυντικοί και έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με τον Hines και τον Dunston για παράδειγμα. Ή αν πιστεύουμε πως ο coach Ataman θα μπορούσε να δημιουργήσει μια άμυνα πιο αποτελεσματική σε σύγκριση με αυτή του Spoelstra και όλου του staff των Heat (κανένα hate απέναντι στους συμπαθέστατους αθλητές και τον προπονητή)
Φυσικά δεν είναι και κάποιο ισχυρό επιχείρημα, το γεγονός ότι σε ένα παιχνίδι πριν πέντε χρόνια η εθνική Κροατίας κατάφερε να περιορίσει τον Γιάννη. Δεν προκύπτει από πουθενά ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε συνέχεια από μια άμυνα Ευρωλίγκας, μέσα σε μια σεζόν με τουλάχιστον τριάντα παιχνίδια.
Αρχικά ο Γιάννης τότε ήταν 21 ετών, ήταν σε παιχνίδια εθνικών ομάδων, Αύγουστο μήνα (χωρίς ρυθμό, μετά από μια μακρά σεζόν στο NBA) χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία, χωρίς να έχει προλάβει να βρεθεί με τους συμπαίχτες του (είχαν παίξει άλλα δυο παιχνίδια σε εκείνο το Προολυμπιακό με το Μεξικό και το Ιράν) και φυσικά χωρίς την απαραίτητη σωστή στελέχωση που απαιτεί μια ομάδα που θα πρέπει να στηθεί γύρω από τον Γιάννη και φυσικά με ελλιπέστατη καθοδήγηση από τον πάγκο.
Ο Γιάννης όντως δεν έκανε καλό παιχνίδι, η Εθνική μας έχασε και αποκλείστηκε από τους Ολυμπιακούς του 2016, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν ερχόταν ποτέ στην Ευρώπη θα μπορούσαν να τον σταματήσουν σε συνέχεια οι άμυνες της Euroleague.
Ας φανταστούμε λοιπόν τον Γιάννη να επιτιθέται προς το καλάθι και ταυτοχρόνως στις γωνίες και στα φτερά να περιμένουν παίχτες σαν τον Kuric, τον Datome, τον Baron και τον Abrines.
Ακόμα κι αν μια ομάδα έβρισκε τους αθλητές να κλείσουν την ρακέτα και να περιορίσουν το σκοράρισμα του Γιάννη, θα έπρεπε ταυτόχρονα να κρατήσουν και κάποιες αποστάσεις ώστε να μην αφήσουν αυτούς τους killers στην περιφέρεια.
Γιατί το παιχνίδι με την μπάλα στα χέρια του Γιάννη και η δημιουργία του για τα εδώ δεδομένα είναι σε elite επίπεδο.
Κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί με συνέπεια από τις Ευρωπαϊκές άμυνες, κυρίως επειδή δεν υπάρχουν τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται και επειδή αν ποτέ ο Αντετοκούνμπο ερχόταν στην Ευρώπη, τότε η ομάδα του θα προσπαθούσε να την στελεχώσει με τα κατάλληλα εργαλεία (τα παιχνίδια των Εθνικών ομάδων δεν είναι ένα ασφαλές κριτήριο για διάφορους λόγους).
Πάμε τώρα και στον Westbrook, εκεί που πραγματικά θεωρώ ότι τα λόγια περισσεύουν.
Δεν μπορώ να αντιληφθώ πώς είναι δυνατόν να πιστεύουμε πως ένας αθλητής με το ταλέντο και τις περγαμηνές του Russ θα μπορούσε να αποτύχει στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Και άντε να δεχτώ ότι αν βρισκόταν σε καμιά ASVEL θα μπορούσε να μην κατακτήσει την Euroleague λόγω συγκυριών από την πρώτη σεζόν.
Αλλά το να λέμε ότι αν τον βάζαμε στην φετινή Barcelona, ή στην φετινή CSKA σε ρόλο βασικού χειριστή δεν θα κατάφερνε να κατακτήσει τον τίτλο είναι πραγματικά αστειότητα.
Ότι δηλαδή αν βγάλουμε τον Νικ Καλάθη από την Barcelona και βάλουμε τον 9 φορές Αll-Star και μία φορά MVP Russell Westbrook, η ομάδα θα ήταν σε χειρότερη μοίρα και δεν θα ήταν πρώτη αυτή την στιγμή στην Euroleague;
Ή αν βγάζαμε τον Mike James από την CSKA και βάζαμε τον Russell τον Westbrook (όπως λέμε τον Μπάμπη τον Τεννέ), οι Ρώσοι θα ήταν εκτός τετράδας;
Η Euroleague είναι η Λίγκα που κυριαρχούν αθλητές όπως ο Mike James, o Shane Larkin, ο Νικ Καλάθης, ο Alexey Shved, ο Nando De Colo και μέχρι πολύ πρόσφατα ο Facundo Campazzo, o Milos Teodosic και ο Βασίλης Σπανούλης.
Τί έγινε με όλους αυτούς όταν βρέθηκαν στο NBA; Είτε είχαν τρίτο-τέταρτο ρόλο σε κάποια ομάδα που βρισκόταν σε διαδικασία tanking (James-Shved), είτε παίζουν/έπαιζαν πεντάλεπτα σto garbage time σε ομάδες play-off (Larkin, Καλάθης, De Colo, Campazzo, Teodosic)
Το δεδομένο είναι πως κανένας τους δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον ρυθμό απέναντι και πως το ταλέντο τους ήταν πολύ λίγο για να μπορέσουν να επιβιώσουν εκεί.
Επέστρεψαν στην Ευρώπη λοιπόν και κυριαρχούν/κυριάρχησαν.
Ο μόνος μπασκετμπολίστας που κυριάρχησε τόσο στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ όσο και στο επόμενο επίπεδο (ναι μιλάμε για πραγματική αλλαγή επιπέδου) είναι ο Dončić, κι αυτό γιατί το παιδί έχει ένα εξωπραγματικό ταλέντο, το οποίο δουλεύει συνεχώς απέναντι, μαζί με τους καλύτερους και πιο εξειδικευμένους προπονητές.
Ο Dončić όμως δεν είναι το παράδειγμα αλλά η μικρή εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, ο οποίος είναι ότι οι stars της Euroleague, όταν βρέθηκαν απέναντι, απέτυχαν.
Φανταστείτε τώρα τί μπορεί να κάνει ένας guard με τα φυσικά προσόντα του Russ αν έμπαινε σε μια ομάδα σαν αυτήν της CSKA.
Μιλάμε για τύπο που βάζει 25+ πόντους σταθερά τα τελευταία δέκα χρόνια στο NBA.
Αρχικά δεν υπάρχει κανένας Ευρωπαίος guard να τον μαρκάρει. Κανένας δεν έχει την έκρηξη να ακολουθήσει το πρώτο βήμα του, κανένας δεν έχει την δύναμη να τον βγάλει εκτός θέσης, κανένας δεν έχει το άλμα να τον φτάσει στον αέρα.
Ο Westbrook πατάει και βρίσκει πετρέλαιο όπως λέει και ο @profanatica. Ο Westbrook είναι ένα πραγματικό beast
Αυτό που καταλαβαίνω εγώ λοιπόν είναι ότι ο Radja απλά δεν γουστάρει το στυλ παιχνιδιού του Γιάννη και του Russ ή δεν γουστάρει την νοοτροπία τους σαν αθλητές και για αυτό ξεστόμισε αυτές τις υπερβολές.
Άφησε το θυμικό του ελεύθερο και πραγματικά θεωρώ ότι δεν σκέφτηκε τί είπε, επηρεασμένος κυρίως από την αρνητική άποψη που έχει για αυτούς.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που ο Dino λέει ανυπόστατα πράγματα για το μπάσκετ απέναντι.
Πιο συγκεκριμένα τον περασμένο Γενάρη δήλωσε.
“Ο κόσμος άλλαξε. Νομίζω πως το NBA έγινε ένα All Star Game, όπου η άμυνα δεν υπάρχει. Οι αριθμοί του απογειώθηκαν. Ο κόσμος πληρώνει για αυτό και του αρέσει. Δεν με ενδιαφέρει όμως. Είναι μια διαφορετική εποχή και πρέπει να προσαρμόζεσαι. Κάποια πράγματα είναι πολύ καλύτερα, αλλά όχι. Το μπάσκετ ήταν καλύτερο τότε. Προτιμώ να δω έναν αγώνα Euroleague, παρά έναν του NBA. Δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που παρακολούθησα NBA. Ο Harden παίρνει 50 προσπάθειες για τρίποντο σε κάθε παιχνίδι. Το θεωρούν αυτό μπάσκετ; Όχι δεν είναι.”
Εδώ πραγματικά απορώ πως είναι δυνατόν να εκφέρει άποψη για κάτι που όπως δηλώνει ο ίδιος έχει καιρό να δει. Πώς δηλαδή έχει άποψη για τον Γιάννη και τον Westbrook ενώ δεν τους παρακολουθεί ενδελεχώς και με συνέπεια, καθώς δεν παρακολουθεί πλέον NBA;
Από την ίδια συνέντευξη τον Γενάρη του 2021.
“Νομίζω πως το NBA κάνει μεγάλο λάθος να αφήνει 19χρονους αθλητές να παίζουν. Δεν είναι έτοιμοι ως αθλητές αλλά ούτε σαν άνθρωποι. Αν δώσεις σε έναν 19χρονο 50 και 100 εκατομμύρια, αλλάζουν οι προτεραιότητες του στη ζωή. Δεν μπορούν να σκεφτούν, δεν μπορούν να παλέψουν, υπάρχουν πολλοί φίλοι και συγγενείς που είναι ψεύτικοι και προσπαθούν να ρουφήξουν χρήματα από αυτούς. Ποιος πέτυχε στην ηλικία των 19; Ούτε καν ο Bryant δεν πέτυχε όταν μπήκε στην Λίγκα.”
Άλλη μια δήλωση που πραγματικά δεν έχει καμία υπόσταση και αποδεικνύει ότι ο Κροάτης παλαίμαχος δεν έχει πλήρη εικόνα για το τί συμβαίνει πραγματικά στον κόσμο του NBA.
Οι αθλητές αρχικά προέρχονται από ένα κολεγιακό πρόγραμμα το οποίο προσπαθεί πρωτίστως να τους εκπαιδεύσει ως άνθρωπους και δευτερευόντως να τους κάνει καλούς αθλητές.
Επιπλέον δεν υφίστανται αυτά τα ποσά (100.000.000$) για 19χρονους αθλητές όταν μπαίνουν στην Λίγκα, καθώς υπάρχουν τα rookie contracts τα οποία έχουν ισχύ για τα πρώτα 4-5 χρόνια στην καριέρα του παίχτη στην Λίγκα. Τα rookie contracts μπορούν να είναι από 800.000$-10.000.000$ ανάλογα με την θέση που έχει ο κάθε παίχτης στην λοταρία του draft.
Όσο για το ποιος πέτυχε από τις πρώτες rookie σεζόν του;
Ο Bryant και ο Wade στα 22 τους ήταν πρωταθλητές (προφανώς επειδή μπήκαν στα 19 τους στο NBA και είχαν τον χρόνο να προσαρμοστούν πνευματικά και σωματικά στις απαιτήσεις), ο LeBron και ο Dončić έγιναν all-star στα 20 τους και ο Herro πέρυσι έκανε ηγετικές εμφανίσεις στα 19 του και ήταν από τους βασικούς πρωταγωνιστές στην πορεία των Heat (37 πόντους σε παιχνίδι Τελικών περιφέρειας απέναντι στους Celtics.
Τον Dino Radja τον σέβομαι απεριόριστα σαν αθλητή και πραγματικά τον ευχαριστώ για όσα προσέφερε στην ομάδα μου. Είναι ένας από τους πιο σπουδαίους Ευρωπαίους όλων των εποχών και ένας ψηλός που δίδαξε την θέση όσο αγωνίστηκε εδώ.
Αλλά πρέπει να είμαστε δίκαιοι και να παραδεχθούμε πως όσα λέει δεν υφίστανται και πως η αλληλουχία σκέψης του δεν μπορεί να σταθεί, καθώς τα επιχειρήματά του είναι σαθρά.
Γενικά θεωρώ πως ο Dino, όπως και πολλοί από εμάς άλλωστε έχουμε κολλήσει στο παρελθόν και αρνούμαστε να δεχθούμε την εξέλιξη γύρω μας. Όπως ο κόσμος εξελίσσεται και οι ανάγκες και οι συνήθειες των ανθρώπων αλλάζουν, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στο μπάσκετ.
Το άθλημα εξελίσσεται και αλλάζει. Είναι επιλογή του καθενός λοιπόν αν θέλει να πάει με την εξέλιξη ή αν θέλει να μείνει προσκολλημένος με την πεποίθηση ότι “παλιά ήταν καλύτερα”. Προφανώς κανένας δεν αρνείται το ταλέντο των παλιών αθλητών και κανένας δεν υποτιμάει τις καριέρες τους και τους τίτλους τους. Όμως αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Το παρόν και το μέλλον ανήκει στους Γιάννηδες και τους Westbrook αυτού του κόσμου και δεν θεωρώ σωστό να προσπαθεί ο οποιοσδήποτε να μειώσει την αγωνιστική τους αξία, λέγοντας ανυπόστατα πράγματα. Είναι διαφορετικό πράγμα η κριτική και διαφορετικό η απαξίωση.
Λογικά όσοι συμμερίζονται τις απόψεις του Radja, όταν ήρθε ο Wilkins στον Παναθηναϊκό ήταν σε φάση… “Έλα μωρέ με τον λίγο τον Dominique. Τον πελάτη του Jordan και του Isiah. Τον άτιτλο που ήρθε να κολλήσει τα τελευταία ένσημα. Μόνο για διαγωνισμούς καρφωμάτων και All-Star Game κάνει αυτός.”
Αν δεν ήσασταν σε τέτοια φάση όταν ήρθε ο Wilkins δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσο hate απέναντι σε έναν αθλητή που όμοιο του δεν έχουμε δει ποτέ στα Ευρωπαϊκά γήπεδα.
Αυτά τα λίγα από έναν άνθρωπο, που δεν είναι fan του παιχνιδιού ούτε του Westbrook, ούτε του Γιάννη. Που τον Russ τον θεωρεί βασικό υπεύθυνο για τις αποτυχίες της αγαπημένης Oklahoma απέναντι στους GSW και που θεωρεί τον Γιάννη και τον τρόπο παιχνιδιού του βασικό υπεύθυνο για τις αποτυχίες των Bucks.
Όμως εκεί το επίπεδο και ο ανταγωνισμός είναι πολύ υψηλότερος.
Εδώ τέτοιοι αθλητές θα έκαναν απλά πλάκα, όπως έκανε ο Dominique τον ένα χρόνο που μας έκανε την τιμή να φορέσει την φανέλα μας.
