Η πυξίδα (από την αρχαία ελληνική λέξη πυξίς – ίδος, που αρχικά σημαίνει ξύλινο κουτί) ή κοινώς μπούσουλας (από την ιταλική λέξη bussola) και κουμπάσο (από τη λέξη compass) είναι όργανο με το οποίο επιτυγχάνεται ο προσανατολισμός του χρήστη, δείχνοντάς του την κατεύθυνση του Βορρά.Λειτουργεί η πυξίδα του Παναθηναϊκού; Και αν ναι, δείχνει τη σωστή κατεύθυνση;
Ένα από τα βασικότερα προβλήματα που υφίσταται και ταλαιπωρεί τον οργανισμό του μπασκετικού Παναθηναϊκού μετά την παρέλευση των χρόνων του μεγάλου Παύλου και του Ζέλικο έχει να κάνει με το γεγονός ότι έχει χαθεί ο προσανατολισμός, το ποιός είναι ο πραγματικός στόχος της ομάδας. Με πράξεις προφανώς και όχι στα λόγια. Τι θέλει πραγματικά ο ιδιοκτήτης για αυτή; Οι απόψεις διίστανται. Άλλοι πιστεύουν ότι η εμμονή του είναι το πολυπόθητο Final 4 από το οποίο η ομάδα απουσιάζει από το 2012. Κάποιοι άλλοι ότι το μόνο που τον απασχολεί είναι να κερδίζει τον αιώνιο αντίπαλο ή να του παίρνει παίκτες στην προσπάθεια ανταπόδοσης του χτυπήματος της μεταγραφής Σπανούλη και δημιουργίας εντυπώσεων. Είναι γεγονός ότι κατά καιρούς ο ιδιοκτήτης με τις ενέργειές του δίνει άφθονα επιχειρήματα και στις δύο πλευρές. Τι ισχύει όμως τελικά;
Κατά την προσωπική μου άποψη ισχύουν και τα δύο, ποτέ όμως ταυτόχρονα, και ποτέ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και εκεί ακριβώς εντοπίζω τη βασική αιτία του προβλήματος που δεν αφήνει την ομάδα να κάνει την υπέρβαση, να περάσει στο επόμενο στάδιο. Στο γεγονός ότι δεν υπάρχει ένας στόχος ο οποίος δεν θα αλλάζει ή δεν θα προσαρμόζεται.
Το βασικό πρόβλημα της ομάδας δείχνει να είναι η απουσία ενός ξεκάθαρου πλάνου και φυσικά η πιστή εφαρμογή του μέχρι το τέλος. Οι μεταγραφικές κινήσεις κάθε χρόνο έχουν διαφορετικό προσανατολισμό χωρίς να υπάρχει κάποια συνέχεια. Κατά διαστήματα έχουν παρουσιαστεί διάφορες φιλοσοφίες στο θέμα του μεταγραφικού σχεδιασμού. Καλοκαίρι ελληνοποίησης, καλοκαίρι αμερικανοποίησης, μετά από-αμερικανοποίησης, και σε όλες μα όλες τις φορές γίνονταν πάντα διορθωτικές κινήσεις, οι οποίες ήταν πάντα αντίθετες στη φιλοσοφία που επικρατούσε το καλοκαίρι και οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις προφανώς εξυπηρετούσαν και επικοινωνιακούς σκοπούς.
Ενδεικτικό παράδειγμα ο φετινός μεταγραφικός σχεδιασμός όπου ο στόχος το καλοκαίρι ήταν η δημιουργία μιας πιο Ευρωπαϊκής ομάδας κατά δήλωση του ιδιοκτήτη και φτάσαμε στο σήμερα με 7 Αμερικανούς ουσιαστικά (6+Λάσμε) συν τον Αμερικανό προπονητή και χωρίς να υπολογίζω τον Καλάθη που είναι αμερικάνικο «προϊόν». Ποια όμως είναι η βασική αιτία αυτής της αλλαγής φιλοσοφίας; Τα παιχνίδια με τον αιώνιο, είτε πραγματικά είτε εντυπώσεων. Η εξάρτηση-προσκόλληση στα παιχνίδια με τον αιώνιο αντίπαλο είναι η μεγάλη παγίδα στην οποία πέφτει ο οργανισμός κάθε χρόνο με συνέπεια. Ενδεικτικό παράδειγμα και φέτος η εμμονή με την 13η Φεβρουαρίου, ημερομηνία που αντιμετωπίζουμε τον αιώνιο στο ΟΑΚΑ.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να επισημάνουμε το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του Δημήτρη Γιαννακόπουλου η ομάδα κατάφερε δύο φορές (μέσα σε 6 χρόνια) να χτίσει έναν αρκετά καλό κορμό παικτών (ξένων κυρίως), τον οποίο όμως πάντα διέλυε τον 3ο χρόνο που ήταν να δρέψει τους καρπούς του κάνοντας μόνο μια δύο προσθαφαιρέσεις. Μιλάω φυσικά για τις χρονιές 2014-2015 και 2017-2018.
Τι πρέπει να γίνει; Η διοίκηση οφείλει να αποφασίσει τι όραμα έχει για τον Παναθηναϊκό, ποιος είναι ο βασικός στόχος της ομάδας και μέσω ποιας οδού πιστεύει ότι θα τον πετύχει. Στη συνέχεια, με συνέπεια και χωρίς να υπολογίζει τους τριγμούς που σίγουρα θα προκύψουν στην πορεία, να τηρήσει το πλάνο που θα έχει αποφασίσει στο ακέραιο. Τι εννοώ; Βασικά πράγματα που οι περισσότεροι συζητάμε μεταξύ μας. Ποιος είναι ο μεγάλος σου στόχος; Το final 4; Εστίασε εκεί. Το πρωτάθλημα στην Ελλάδα το διεκδικείς και θα το διεκδικείς κάθε χρόνο. Μην το αφήνεις όμως να σε αποπροσανατολίζει. Ναι, είσαι winning club και στόχος σου είναι ο πρωταθλητισμός αλλά οφείλεις να εστιάσεις στο μεγάλο σου στόχο ο οποίος έχει να επιτευχθεί από το 2012. Ποιος προπονητής θεωρείς ότι μπορεί να σε βοηθήσει να πετύχεις τον στόχο σου; Ο Χ coach. Συζήτησε μαζί του παρουσίασέ του όλα τα δεδομένα (budget, περιορισμούς Ελλήνων κλπ) και ζήτα του να σου παρουσιάσει το πλάνο του έτσι ώστε να επιτύχεις το σκοπό σου. Σε αυτό το σημείο να διευκρινίσουμε ότι φέτος μετά πολλά χρόνια η ομάδα δείχνει να αποκτά έναν αρκετά καλό κορμό γηγενών παικτών, ο οποίος λογικά θα διευκολύνει τον όποιο προπονητή επιλεγεί το καλοκαίρι στο θέμα του μεταγραφικού σχεδιασμού.
Ο προπονητής εν συνεχεία θα παρουσιάσει το δικό του πλάνο. Πόσο χρόνο θα χρειαστεί; Ψ χρόνο. Εφόσον σε ικανοποιεί το πλάνο, του παραδίδεις τα κλειδιά του club και συζητάς κάθε καλοκαίρι τι ενδεχομένως χρειάζεται αλλαγή και του λες πως θα κριθεί βάσει επίτευξης των στόχων που εσύ έχεις θέσει στη λήξη του πλάνου που σου έχει παρουσιάσει αυτός. Ούτε νωρίτερα ούτε αργότερα. Επιπρόσθετα θεωρώ ότι αν μια διοίκηση κοινοποιήσει μέσω των ΜΜΕ τη φιλοσοφία της, ο κόσμος της ομάδας θα είναι αρωγός σε αυτή την προσπάθεια. Ειδικά ο κόσμος του Παναθηναϊκού.
Ζοτς δεν θα ξαναϋπάρξει, this is past που έλεγε και ο μεγάλος. Η θα προχωρήσουμε σωστά ή κάθε χρόνο θα μικραίνουμε. Τα βασικά συστατικά όμως της συνταγής της επιτυχίας, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι στην ομάδα που τα γνωρίζουν. Ας τους συμβουλευτούν αυτοί που έχουν τα ηνία και ας τα εφαρμόσουν…
Είχε πει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στην εκπληκτική ομολογουμένως διοργάνωση που είχε πραγματοποιηθεί προς τιμήν του Δημήτρη Διαμαντίδη, ότι αν ο Παναθηναϊκός ήταν άνθρωπος θα ήταν ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Ασχέτως αν μου άρεσε η προσομοίωση, θυμάμαι σε συζήτηση που είχα με φίλους ότι είχα διαφωνήσει, ο Παναθηναϊκός αν είχε πρόσωπο μέχρι το 2012 τουλάχιστον, ναι θα ήταν ο Διαμαντίδης, όπως θα μπορούσε να είναι και ο Ζοτς και ο μεγάλος Παύλος. Όμως το πρόσωπο του Παναθηναϊκού από το 2013 και ένθεν είναι ο ίδιος ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Ο οργανισμός του Παναθηναϊκού είναι το πλάνο, οι αποφάσεις και οι ενέργειες του ιδιοκτήτη του. Μόνο όταν αποφασίσει ο ίδιος ο ιδιοκτήτης να χαράξει τη σωστή πορεία μένοντας πιστός και συνεπής σε αυτή θα βρει η ομάδα τον δρόμο της. Μόνο αυτός μπορεί να επιδιορθώσει την πυξίδα…