1.1 “The Hateful 8”
Είναι η πρώτη φορά που νιώθω τόσο περίεργα με το να γράψω αυτά που σκέφτομαι και αυτό έχει τη βάση του στη βαρύτητα που δίνεις στο κάθε τι. Και σε κάτι δικό σου, δίνεις μια βαρύτητα παραπάνω. Οπότε θα τα πάρω από την αρχή και ας αγγίξει τη γραφικότητα ενός ηλιοβασιλέματος στην Καλντέρα της Σαντορίνης, με κρεμασμένους Κινέζους τουρίστες σαν τα τσαμπιά, να κοιτούν με Δέος το θέαμα.
…Μια παρέα που γνωρίστηκε μέσω προφίλ στην πλατφόρμα discuss, αλληλοδιαβάζοντας ο ένας τον άλλον επί 3 χρόνια και η δύναμη του γραπτού λόγου, έφερε κοντά τους ανθρώπους αυτούς, ανάμεσα σε κυριολεκτικά χιλιάδες που συμμετείχαν στην εκάστοτε συζήτηση. Περιέργως λοιπόν, για μια γενιά που μεγάλωσε χωρίς ίντερνετ και σόσιαλ μίντια, βρέθηκαν κάποιοι τύποι κοντά, κοντύτερα και εν τέλει έγινε κάτι παραπάνω από απλός σχολιασμός του μπάσκετ και της επικαιρότητας. Έγινε εκτίμηση. Το discuss έγινε τουίτερ, τα προφίλ έγιναν τα μικρά μας ονόματα, η ιντερνετική σχέση, προσωπική… η συμπάθεια, φιλία.. και το γήπεδο ή η ομάδα μας ή κάποιο ματς γενικά, απλά η αφορμή. Η αφορμή για συζήτηση, για ανάπτυξη επιχειρημάτων, για εξέλιξη. Η κοινή συνομιλία έγινε πραγματικός χώρος ανάπτυξης της σκέψης, του χιούμορ, της αλληλοεκτίμησης και του αλληλοσεβασμού. Είναι τρελό, τώρα που το σκέφτομαι κάπως πιο ψύχραιμα. Κάπως ετσι σκεφτήκαμε και αυτήν εδώ τη φάση.
Εδώ…Εδώ δεν είναι κανείς δημοσιογράφος, δεν θα μας έλεγα και φιλικά προσκείμενους στο χώρο εν γένει, εδώ δεν έχουμε κοινή γραμμή και τέλος εδώ δεν θα διαβάσετε ποτέ καφρίλες η κάτι καθοδηγούμενο. Εδώ αναβλύζει η ουσία της Δημοκρατίας, χωρίς άμεση εξουσία προφανώς, άλλα σημαία μας είναι ο υγιής διάλογος που προϋποθέτει αλληλοσεβασμό, παράθεση επιχειρημάτων και κατά συνεπεία, οδηγεί στην εξέλιξη μιας ιδέας, μέσω αυτών των ζυμώσεων. Εδώ δεν θα διαβάσετε γνώμη επαγγελματία του είδους, εδώ δεν θα δείτε ρόλο αυθεντίας και τέλος η ουσία του εγχειρήματος είναι η ανταλλαγή απόψεων και όχι η επιβολή τους. Εδώ διαφωνούμε μεταξύ μας και δεν δέχεται κανείς άκριτα τα λεγόμενα του άλλου. Αυτό μας ενώνει εν τέλει. Αυτό μας δίνει τη δύναμη και την όρεξη να παράξουμε κάτι καινούριο, χωρίς συγκεκριμένο στόχο και απώτερο σκοπό. Εδώ συζητάμε με ήθος και σεβασμό. Εδώ εξωτερικεύουμε ένα μέρος των άπειρων συζητήσεων μας, καθώς και πολλά εκ των πορισμάτων τους.
Όπως φανερώνει και ο τίτλος του παρθενικού αυτού άρθρου, «The Promised Land» (εμπνευσμένο από τον καλλιτέχνη της Ρέγκε Majek Fashek και του ομώνυμου τραγουδιού του) με έναν περίεργο τρόπο, είναι για μας μια μορφή της «Γης της επαγγελίας». “Promised land is a state of mind” τραγουδά ο Νιγηριανός τυπάρας, παρακινώντας τον κόσμο να μην ψάχνει σε κίβδηλα πρότυπα την ηρεμία και την ονειρική ζωή, αλλά να την επιδιώξει εκεί που νιώθει πραγματικά καλά μέσα του. Άμεσα λοιπόν, με τη μορφή που δημιουργήθηκε όλο αυτό, αποτελεί κατά κάποιο τρόπο το δικό μας χώρο έκφρασης, που έκαστος από μας θα γράφει τις απόψεις του για το μπάσκετ, τη ζωή, την ομάδα μας και στο κάτω κάτω ό,τι μας καπνίσει. Σε μια εποχή καφρίλας και κακίας, για μένα είναι μια ευκαιρία για να πιστεύω ότι μπορώ κάπως κι εγώ να προσφέρω κάτι διαφορετικο εκεί έξω, μοιράζοντας καποιες σκέψεις με τον (όποιο) κόσμο και κάτω από μια κοινή στέγη, αυτή που φτιάξαμε με τους φίλους μου. Αυτό είναι για μένα λοιπόν το “The Hateful 8”.
1.2 “Lemmy mode On”..
Η παρούσα στήλη θα καταπιάνεται με το σχολιασμό της ομάδας μου και όχι μόνο, δεν τη διαφημίζω ακόμα αλλά θα είναι εντός ολίγου απόλυτα εμφανής, σχολιασμό του μπάσκετ που παρακολουθώ κατά κύριο λόγο και αυτό δεν είναι άλλο από το μαγικό κόσμο του NBA, γενικές σκέψεις που μπορούν να αφορούν στον αθλητισμό, στη ζωή γενικά και τέλος ένα εξτραδάκι που μπορεί να γίνει και η βάση τη στήλης μακροπρόθεσμα, μιας και τα άλλα παιδιά θεωρώ πως αναλύουν καλύτερα τα αμιγώς μπασκετικά, συμβουλές και tips για την ηλεκτρονική έκδοση της μπασκετικής καύλας μας, το NBA 2k…
Ωωω, ναι. Στην Ελλάδα Στήλη για το 2k.. Περίεργο; Τρελό; Ακραίο;
Όλα αυτά μαζί θα πω εγώ.. Το αν και κατά πόσο θα πιάσει, θα το δείξει η ιστορία η ίδια.. Νομίζω πάντως πως δεν υπάρχει κάπου αλλού κάτι αντίστοιχο. Μπορεί και να κάνω λάθος, πάντως δεν έχει πέσει στην αντίληψη μου.
«Και τι θα μας πεις για το 2k ρε φίλε» ; Θα μου πει κάποιος.. «Πως πατάμε το τετράγωνο»;
Όχι. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι μια προσέγγιση και ενδεχόμενη καθοδήγηση μέσω υπαρκτών, ρεαλιστικών παραδειγμάτων για τον τρόπο που στήνεται μια ομάδα και tips για τον My Player εκάστου από μας. Από τα χαρακτηριστικά του, μέχρι τους τρόπους να τα ανεβάσεις και να διεκδικήσεις θέση στην 2k team. Δεν είμαι ο Ronnie 2k , είμαι ο Lemmy και απλά μπορώ να παραθέσω συμβουλές για το πως να εξελίξετε γρήγορα και αποτελεσματικά τον παίχτη σας. Been there, done that, η φάση.
Η κύρια όμως ενασχόληση της στήλης στον τομέα αυτόν, θα είναι το ρεαλιστικό (re-)building μιας ομάδας του NBA στο ρεαλιστικότατο ως περιβάλλον του 2k, το MyGm. Θα δούμε μαζί παραδείγματα πολλών ομάδων και πως αυτές μέσα στην Πρώτη σεζόν μπορούν να διεκδικήσουν ακόμα και το πρωτάθλημα. Λατρεύω να παίρνω ομάδες που βρίσκονται σε rebuilding mode και να τους κάνω ΑΜΕΣΑ contenders. Πάντα ρεαλιστικά και πάντα υποκειμενικά διότι προφανώς και υπάρχουν άπειροι συνδυασμοί, καθώς και πολλά διαφορετικά στυλ παιχνιδιού, ανάλογα με το χρήστη και τα γούστα του. Όμως, μετά από πραγματικά ατέλειωτες ώρες «τρεξίματος» σε simulation, κυριολεκτικά εκατοντάδων πρωταθλημάτων με σχεδόν όλες τις ομάδες, υπάρχει μια γενική τάση που διαμορφώνεται, αν ξέρεις να παρατηρείς τί βλέπεις. Θα προτείνω παίχτες ακριβούς και τρόπους να τους αποκτήσεις, παίχτες ρoλίστες που σου δίνονται εύκολα και χωρίς πολλά ανταλλάγματα και τέλος παίχτες που με τη σωστή διαχείριση και μηδαμινά ανταλλάγματα μπορούν να παίξουν τεράστιο ρόλο στην ομάδα σας και στο κυνήγι για το πρωτάθλημα.
Τέλος, πέραν από αγωνιστικό σκέλος, θα δώσω tips για τη διαχείριση του club σας σε όλους τους τομείς της λειτουργιάς του. Από τα συστήματα του coach και τί εξυπηρετούν, μέχρι τα timeliness, τα rotations και τον τρόπο που στήνεται μια ομάδα ώστε να έχει Αρμονία η first με τη second unit, συμβουλές για το business κομμάτι και την αύξηση των εσόδων, τη διαχείριση των media και των ίδιων των παιχτών μας. Να θυμάστε, το 2k είναι ένας ζωντανός οργανισμός έτσι όπως το έχουν δημιουργήσει. Μεσω updates ανά βδομαδα σχεδόν, μεταβάλλεται συνεχώς, όπως στην πραγματικότητα, η φόρμα των ομάδων και των παιχτών και μέσα σε όλο αυτό, υπάρχει προφανώς και η διαχείριση των προσωπικοτήτων των παιχτών. Τρελό, ε; Κι όμως, τόσο ρεαλιστικό που θέλει κι αυτό το ψάξιμο του. Γιατί όντως, δεν είναι ίδιοι χαρακτήρες όλοι οι παίχτες, ούτε χρειάζονται τα ίδια πράγματα για να αποδώσουν, ούτε έχουν τους ίδιους στόχους και τα ίδια δεδομένα στα συμβόλαια που ζητούν και όλα αυτά τα συναφή. Θα «παίξουμε» λοιπόν με τα do’s and don’t’s του αριστουργήματος αυτού. Περισσότερα σε λίγες μέρες…
1.3 On the way to our Promised Land – Rick Pitino’s Legacy.
Ξεφεύγοντας λοιπόν λιγο από το εισαγωγικό στυλ μέχρι τώρα του άρθρου, θα περάσουμε γρήγορα γρήγορα στην κατάθεση των σκέψεων μου για τον ερχομό του Ρικ Πιτίνο στην ομάδα του Παναθηναϊκού και στη σημασία που αυτή έχει στη δικό μου μυαλό. Παράλληλα, το πώς και γιατί πρέπει αυτή η ομάδα να εκμεταλλευτεί αυτό το δώρο που ονομάζεται «Ρικ Πιτίνο» και τον καταλυτικό ρόλο που θα μπορούσε να παίξει ένα όνομα με τέτοιο βεληνεκές στο μέλλον του συλλόγου.
Σε μια τουλάχιστον περίεργη σεζόν για την ομάδα, που από το καλοκαίρι τα πράγματα φαίνονταν λίγο δυσοίωνα, κάπου στην 5η αγωνιστική της Ευρωλίγκας το κουμπάκι της άρνησης αυτού που έβλεπα, άρχισε να πατιέται αναρχοαυτόνομα. Πέρασα στη συνειδητοποίηση που δεν ήθελα να γίνει «Το ταβάνι μας είναι χαμηλό». 8αδα μαξ και αυτό με προσθήκες. Περίεργο φίλινγκ για έναν οπαδό του Εξάστερου. Σχεδόν πρωτόγνωρο νομίζω. Όχι γιατί δεν έχει ξανασυμβεί (ανάμεσα στις ευρωλίγκες επί Ζοτς είχαμε ξαναδεί μερικά περίεργα-αποκλεισμοί απο play offs κτλ) άλλα τότε υπήρχε η πίστη στη σταθερότητα και την επομένη μέρα. Φέτος όχι. Αυτή είναι η βασικότερη διαφορά. Ένας κορυφαίος κόουτς, στην 3η σου σεζόν στην ομάδα, έδειξε συμπτώματα κορεσμού. Απάθειας. Χαλαρότητας. Το σημαντικότερο κατ’ εμε; Αποδοχής της συνεχούς ήττας σε ευρωπαϊκά ματς. Καμία πιστή στο πλάνο, καμιά εξέλιξη. Παίχτες και σταφ σε μόνιμο underperforming. Ήρθε η απόλυση του Τσαβι με τα πολλά και η αντικατάσταση του από ένα όνομα που…Τι να πω εγω για έναν Hall of Famer; Αυτό τα λέει όλα. Αντιδράσεις υπήρξαν πολλές. Άλλες με ενθουσιασμό, άλλες με σκεπτικισμό και άλλες με απύθμενο κομπλεξισμό. Εγώ ανήκω στην πρώτη κατηγορία και οι λόγοι είναι οι προφανείς. «Ήρθε ένας Hall of Famer, μάγκες..» Ποσά αρνητικά μπορεί να κρύβει αυτή η πρόταση άραγε; Για μένα, κανένα. Για κάποιον άλλον, πολλά.
Θεωρώ πως αντί να γράψω κάτι καινούριο επ’ αυτού, θα αναρτήσω (ελαφρώς τροποποιημένο γιατί είχε και τη μορφή ερωτήσεων-απαντήσεων, αυτό που είχα γράψει πριν ακόμα υπογράψει ο Ρικ Πιτίνο στην ομάδα.
«Καλά, πέρα απο την πλάκα και το τρολλάρισμα, ο Ρικ Πιτινο ειναι ενα τεράστιο όνομα στο Αμερικανικο μπάσκετ. Αλλά τι ξέρουν, αυτοί;;; Εδώ να σου πει τι παίζει ο Μπάμπης απ’ τα Σουρμενα και ο Νίκος απ’ την Κοκκινιά… Αυτοί είμαστε.
Στο δια ταύτα, κανείς δεν ξέρει αν θα επιτύχει ή θα αποτύχει (εάν τελικά κλείσει) ως πρότζεκτ η όλη φάση, σε 6 μήνες δε γίνεσαι Αμερική στον τρόπο λειτουργιάς, μην κοροϊδευόμαστε, αλλά σίγουρα έχει πολλαπλά οφέλη αυτή η κίνηση. Σε μια (λόγω υλικού και μέχρι τώρα πορείας) χαμένη χρονιά κατά τα φαινόμενα, το να επενδύσεις στο μέλλον, μου μοιάζει κάτι πολύ λογικό. Το περίεργο είναι ότι δείχνει όραμα η κίνηση, σε πλήρη αντίθεση δλδ με αυτά που κατηγορούμε το ΔΠΓ οτι δεν έχει.
“Σωστή Κατεύθυνση” θεωρώ το να φέρεις εναν απο τους τοπ δασκάλους του αθληματος, της οργάνωσης (παραγωγικής διαδικασιας-“ακαδημίες”) και της αγοράς της Αμερικής (ναι προφανώς εδώ μιλάμε τους μετα-κολλεγιακους που δεν βρήκαν συμβόλαιο στο NBA, μιας και όσοι βρήκαν είναι εκεί και παίρνουν ήδη πολλά χρήματα, ή απλά κάποιοι άλλοι θέλουν να μείνουν και να κυνηγήσουν το όνειρο του να παίξουν στο NBA) με όλες τις έννοιες. 10 πράγματα να σου πει σε 6 μήνες και να εφαρμόσεις τα 3 , θα είσαι κερδισμένος σε βάθος χρόνου.
Διαφωνώ στο να φύγει ο εκάστοτε προπονητής στη μέση της σεζόν, άλλα έγινε . Όμως, Εν προκειμένω είχε επέλθει κορεσμός για κάποιο λόγο που δεν είναι προφανής.
Από τη στιγμή που έγινε, ποιος θα ήταν καλύτερος;
Θέλαμε όλοι μεγαλύτερο όνομα από τον Τσαβι αμα γινόταν, που δεν γινόταν γιατί δεν υπήρχε εντός Ευρώπης άλλος, οπότε έφερε (φέρνει, θα δούμε ξερωγω) ένα από τα μεγαλυτέρα ονόματα όλων των εποχών στο χώρο. Αλλά εκτός Ευρώπης. Για όσο, για ό,τι καταφέρει να κάνει.. “Χώσιμο” και γι αυτό;
Εδώ ξαναλέω σήμερα, οτι δεν θεωρώ πλέον (από τη Μπασκονια και μετά) αυτό το υλικό ικανό να διεκδικήσει κάτι έξτρα φέτος (έστω και 8αδα), οπότε απλά εστιάζω στην εξέλιξη των νέων (και κυρίως Ελλήνων γιατί είναι οι μόνοι που θα μείνουν) παιχτών. Με δυο βαρβάτες αλλαγές, αλλάζει όλο το θέμα. Άλλα δεν το εξετάζω τώρα καν.
Η ένεση τεχνογνωσίας θεωρώ πως είναι αυταπόδειχτη από την καριέρα του συγκεκριμένου σε όλους τους τομείς (τους προανέφερα), καθώς επίσης το κίνητρο του ενδεχομένως να είναι το να επανεμφανιστεί στον εκεί χώρο. Κυρίως μετά τη φάση-σκάνδαλο (θα τα πούμε και για τη «μαφία» των κολεγιακών) που δημιουργήθηκε και τον έδιωξαν επίσης έχει να λαμβάνει ακόμα περίπου 40 μύρια δολάρια. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που έπαιρνε μέχρι πέρσι 7 εκ. δολάρια το χρόνο, (αρα μας αγοράζει θεωρητικά) και προφανώς δεν παίρνει ούτε το 1/10 από μας, άρα δεν είναι οικονομικό, προφανέστατα ,το κίνητρο. Δεν μπορεί να είναι. Κάτι θα θέλει και αυτός να κάνει εδώ.. Δε νομίζετε;
“6 μήνες”… Τα είπα και κάτω αλλά δεν πολυπαρθηκαν σοβαρά, μάλλον Τόσο νομίζω οτι θα μείνει για χεντ κόουτς, μετά -αν όντως πάει η ομάδα για κάποιον Ευρωπαίο ελίτ το καλοκαιρι- μπορεί να τον κρατήσει ποικιλοτρόπως εντός του πλαισίου που λέγεται Παναθηναϊκός. Ειτε κάνοντας τον -τυπικό ή άτυπο- Gm (για να απεμπλακεί εκείνος και να κράζει όσο θέλει στο ινστα), είτε κρατώντας τον σε συμβουλευτικό λεβελ, είτε στο σκάουτινγκ και στους διαύλους επικοινωνίας με την εκεί αγορά, είτε ακόμα και ως μαλακο-ψηστηρι-κραχτη (μάνατζερ). Αν και όντως νομίζω δυστυχώς ότι δε θα μείνει, εκτός κι αν γίνει κανένα «θαύμα». Γιατί για τέτοιο θα πρόκειται.
Δε νομίζω να πιστεύει κάποιος οτι δεν θα επενδύσει σε όλο αυτό ο Ντιπιτζι. (προφανώς έχει ήδη επενδύσει..). Για όλα τον κράζουμε, οχι για το μάρκετινγκ των εταιριών του και το πως τις πλασάρει. Επίσης μέσω των παραπάνω, σε 6 μήνες (αν είναι τόσοι) θα βάλει τις βάσεις για άλλους, μεταγενέστερους, ο Ρικ. Αν είναι έξυπνος ο Ντιπιτζι (που είναι, άλλα είναι τα θέματα του) θα επενδύσει σε αυτούς τους 6 μήνες όλο το μέλλον της παραγωγικής διαδικασίας..Συν το σκάουτινγκ που θα ανοίξει. Συν το έμμεσο παγκόσμιο προμόσιον που θα επιφέρει η κίνηση αυτή στο σύλλογο.
“Πολυεπίπεδη συνεργασία”. Νομίζω το εξήγησα… Ειναι ο συνδυασμός όλων των παραπάνω.
Τέλος, Ναι, όλα αυτά συμπυκνώνονται στο άκουσμα του Ρικ Πιτινο. Ξέρετε οτι μιλάμε για όνομα συγκρίσιμο με του Ζιζέφσκι. Αν δε σας λέει κάτι (που σας λέει), τι άλλο να πω εγώ; Ποιος είναι πιο κατάλληλος για να θέσει το πλαίσιο και τη βάση για κάτι καλό; (επιτέλους) Δομή δε θέλουμε? Θα την έχουμε λογικά. Για οσο κρατήσει το όνειρο.. Θα δώσει know how.
Fundamentals γαμώτο, πόσο μας λείπουν…»
Υ.Γ. Χθες, 23/1/19, πληροφορηθήκαμε όλοι το σοβαρό τραυματισμό του Νίκου Παππά. Πάλι χιαστός, σε άλλο πόδι «ευτυχώς» όμως. Είναι ένας από μας και γι’ αυτό θα τον αγαπάμε πάντα. Ακόμα κι αν έχει κάνει ο ίδιος κακό στον εαυτό του και δεν έχει καν ξύσει στα 29 του το ταβάνι των δυνατοτήτων του σαν παίχτης. Ας ευχηθούμε όλοι να είναι περαστικά όλα αυτά και να επανέλθει το παλικάρι δυνατός και γερός στα γήπεδα. Καλή δύναμη Νικόλα και καλό κουράγιο.
Υ.Γ.1 Καλή αρχή και σε εμάς εδώ, σιγά σιγά, όλα θα βρουν το δρόμο τους.
Υ.Γ.2 “Promised Land is a state of Mind”.. Κανείς δεν μπορεί να τη βρει και στη δώσει. Γιατί και πάλι δεν θα είναι η δική σου. Θα είναι κάποιου άλλου. Όπως τα περισσότερα που μας πλασάρουν για να μην είμαστε «εμείς». Κι εσυ ζεις τη δική σου ζωή. Άρα στο δικό σου state of mind.. είναι διαφορετική η Promised Land του καθενός από μας..